3 Haziran 2018’de Kadıköy’de sadece bir başkan seçilmedi; bir hayal kuruldu. Ali Koç, yıllar süren Aziz Yıldırım dönemini sona erdirip büyük bir değişimin sembolü olarak Fenerbahçe camiasının başına geçti. Taraftarlar, statları dolduran on binlerce kişi, sadece bir yönetim değişikliğine değil, bambaşka bir Fenerbahçe’ye inandı o gün. Ama ne yazık ki bu hayalin peşinden geçen 7 yıl, pek çok açıdan sancılı geçti.İlk günlerde “vizyon”, “şeffaflık”, “kurumsallaşma” gibi kavramlarla tanıştı sarı-lacivertliler. Ancak futbolda başarı; planlamanın yanında şans, sabır ve istikrar da ister. Ali Koç yönetimi ise özellikle teknik direktör tercihleriyle bu istikrarı bir türlü sağlayamadı. Tam 11 farklı teknik direktörle çalışıldı. Bu tablo, modern futbolda başarı arayan bir kulüp için büyük bir zafiyetin göstergesiydi.Transfer konusunda ise deyim yerindeyse kesenin ağzı açıldı. 105 oyuncu ve yaklaşık 260 milyon euroluk harcama… Bu rakamlar Avrupa’daki dev kulüplerin seviyesinde. Ama sahanın içi, kağıt üstündeki planları çoğu zaman boşa çıkardı. Takımın iskeleti bir türlü oturmadı, gelen-giden arasında aidiyet duygusu gelişmedi. Ne Süper Lig’de şampiyonluk geldi, ne de Avrupa’da kayda değer bir başarı.Elbette her şey başarısızlıkla özetlenemez. 2022-2023 Türkiye Kupası şampiyonluğu, bir nebze olsun teselli verdi. Finansal olarak kulüp daha kontrollü ve sürdürülebilir bir yapıya evrildi. Ancak Fenerbahçe gibi bir camiada finansal tablo değil, kupa koleksiyonu konuşulur. Taraftar tribüne galibiyet, sezona umut, mayısa şampiyonluk için gelir.Jose Mourinho, büyük umutlarla geldi ama beklenen sonuçları getiremedi. Fenerbahçe için artık kazanmak dışında hiçbir şey kabul edilmiyor. Yedi yıl boyunca yapılan yatırımlar, değişen teknik direktörler ve büyük umutlarla alınan oyuncular… Ancak tüm bu çabalara rağmen ligdeki şampiyonluk hasreti bitmedi.Ali Koç, başkan olarak son hamlesini mi yapıyor, yoksa bu sadece yeni bir başlangıç mı? Eğer devam ederse, artık sadece iyi niyetle, doğru projelerle değil; kesin zaferlerle var olmalı. Çünkü Fenerbahçe camiası, artık başka bir dönüşü olmayan noktada. Taraftarlar, umut değil sonuç istiyor.
