Güçlü olduğun dönemler de yanında bulunan, çevreni hiç boş bırakmayan kişilere dikkat etmek lazım.Hele birde her söylediğini kanun sayıp itaat eden ve savunanlara daha fazla dikkat edilmeli.Çünkü gücünü kaybetmeye başladığını onlardan anlayabilirsin. İlk önce onlar etrafını boşaltmaya başlarlar. Mekanik bir hızla.Hatta bazıları bununla da kalmaz dün seninle aynı yolu yürümemiş gibi seni tenkit eder ve suçlarlar.Seni suçlamada, kötülemede öncü olurlar.Suçlananlar hemen tepki gösterirler. “Sırtımdan vurdular”, “Arkamdan hançerlediler” diyebilirler.Bunu soğukkanlı karşılamak lazım.Bu biraz da seninle, senin karakter yapınla ilgilidir. Her sözüne “evet, evet” diyenlere sırtını dönmenle ilgilidir.Sen taltif edilmeyi övülmeyi sevdiğin, seni rahatlatanlara rahatça sırtını dönmenle ilgilidir.Gücünü kaybettiğin halde yanında olan, diğerleri gibi seni suçlamayan kişi çıkmaz mı?Çıkmaz olur mu, çıkar elbette.Ama dürüst karakterlilerin sayısı çok, çok azdır.Onların adı da konulmuştur elbette. Onların adı: “DOST” dur. Allah dost denenlerin sayısını çoğaltsın.Çünkü insanlığın ihtiyacı var.Lakin o karakterlerin sayısı çok değildir.Neden?Onu anlamam. Anlarım da anlamam. Ama şuna inanırım, her şey için bir sebep vardır. Yürümek için, durmak için, ağlamak veya gülmek için sebep vardır.Mücadele etmek içinde, mücadeleden vazgeçmek içinde sebep vardır.Sebeplerde tespit edile bilinir.Yeter ki aklını kullan, düşün, ilim ve adalet yolundan ayrılma.
