Ülkemizde hangi bağımlılığın daha çok olduğuna karar vermek zor değil.Çok az kişi spora kimi ilaca, kimi okumaya, kimi yemeğe, kimi siyasete bağımlı olarak hayatını devam ettirmektedir.Aktif sporcu sayımız ve yaş oranlarına göre okullardaki sporcu potansiyelimiz bellidir.Hal böyle iken düzenli sporcu yetiştirme, rekreasyon amaçlı spor yapma-yaptırma alışkanlığını geliştirip kazandırma zor gibi görünmektedir.Çünkü düzenli aktivite yapmak alışkanlık gerektirir, mücadele etmekte kolay değildir.Kolay yol varken kimse sağlıklı yaşam için zoru tercih etmek istemiyor.Toplumun neredeyse büyük bölümünün ilaçsız yaşaması mümkün görünmemektedir.Nerdeyse her evrede ve evde ilaç kullanmayan da yok gibidir.Hastaneler dolu randevu alınamıyor ve sağlık ocakları neredeyse hastane haline dönüştü.İlacı kolaylıkla elde edeceklerini bildiklerinden dolayı yürüyüş veya çeşitli aktivitelere kimse vakit ayırmak istemiyor.Doktor Erhan Tütüncüoğlu hocanın şu lafından çok etkilenmiştim.“İlaçsız yaşayamayan bağımlı bir toplum olduk, kaliteli yaşamdan asla bahsedemiyoruz.” Sağlığımız ve kaliteli yaşamımız için gerekli olan önemli şey, kendimize ayırdığımız vakittir.Düzenli yürüyüşler ve beslenme alışkanlığının değiştirilmesi sağlık için iyi bir başlangıçtır.Mücadele etmekten genel alışkanlıkları değiştirmekten başka çarenin olmadığına inanmalıyız.Rahatımıza düşkün ve tavizsiz yaşamı tercih ederken esnek olamıyoruz.Keyiften aşırı derecede yeme içmeden, fazla kilolardan sigara ve alkol gibi öldüren alışkanlıklardan kolay kolay vazgeçemiyoruz.Sorunlar çözülemeyecek hale gelince de ilaca bağımlı bir yaşam sürmeye başlıyoruz.Bilimsel anlamdaki yetersizliğimiz burada da ortaya çıkmaktadır.Çözüm yok değil ama eğitim ve sağlık sistemimizin erken davranması gerekir.İnsanlar ilaca, ülkemiz de ilaç üretiminde yurtdışına bağımlıyken neden çözüm üretmiyoruz?Vatandaş ve ülkemiz olumsuz olan bu davranış ve yaşam şeklinden zararlı çıkmaktadır.En azından yürüyüş yapmanın birçok fiziksel ve ruhsal rahatsızlığı ortadan kaldırdığını herkes bilir-söyler ama uygulamaz.Sadece bedenimize değil, doğaya da zarar veren her bağımlılığı kolay kabulleniyoruz.Eleştirme, tartışma yapmıyor bilimsellikten de gün geçtikçe uzaklaşıyoruz.Bazı davranışlarımızı evrensel hale getirip alışkanlıklarımızda da kendimizi yenilemeliyiz.Her zamanki gibi “organizasyon yapmaktan ziyade organize olmalıyız.”
