Sosyal medyanın yükselişi, profesyonel görsel gazeteciler ile vatandaş gazetecileri arasındaki sınırları bulanıklaştırdı. Bugün, akıllı telefona sahip herhangi bir kişi, olayları anında yakalayıp küresel bir izleyici kitlesiyle paylaşabilir. Bilginin bu şekilde demokratikleşmesi bazı faydalar sağlasa da profesyonel görsel gazeteciler için zorluklar da yarattı. Basın kuruluşları, görsel gazetecilerin sunduğu “görsel haber” ile amatör “içerik” arasındaki farkı belirginleştirmeli ve onların sağladığı içeriğin bağlam, doğruluk ve etik ilkelerle uyumlu olmasını sağlamalıdır; bu nitelikler vatandaş gazeteciliğinde sıklıkla eksiktir.Bu duruma karşılık, birçok basın kuruluşu karma bir model benimsemiş ve kullanıcı tarafından üretilen içerikleri kendi profesyonel görsel gazetecilik standartlarıyla birleştirmeye başlamış tır. Bu yaklaşım, özellikle protestolar, patlamalar, ayaklanmalar gibi hızla gelişen olaylar sırasında oldukça etkili olabilir, çünkü ilk olarak kullanıcı tarafından çekilen görüntüler ortaya çıkar. Basın kuruluşları bu içeriği doğrulayıp bağlam sunarak kendi profesyonel görsel gazetecilerine daha derinlemesine, araştırmacı bir rol verirken, haberlerini zenginleştirebilir.Gazetecilik için geleneksel gelir modellerinin, özellikle de basılı medyanın, gerilemesi, basın kuruluşları üzerinde ekonomik baskılar yaratmış ve bu durum görsel gazetecilerin rolününün sorgulanmasına neden oldu. Bütçe kesintileri, foto muhabirleri ve kameraman sayısının azaltılması ile sonuçlanmış veya dış kaynak kullanımına yol açmıştır. Serbest, çalışan görsel gazeteciler artık daha yaygın olup, çoğunlukla güvencesiz koşullarda çalışmakta ve kadrolu gazetecilerin aldığı iş güvenliği veya kurumsal desteği almamaktadır. Özellikle yeni başlayan arkadaşlarımızın haber nedir ile ilgili bilgi eksiklilerinin olması haber görseli çekme ile ilgili de bir boşluk olduğunu ortaya koymuştur.Tüm zorluklara rağmen, birçok görsel haberci çok güçlü haber görselleri çekmeye devam etmekte ve çoğu zaman bu çalışmalar, hibeler, bağımsız kuruluşlar veya sivil toplum kuruluşlarıyla işbirlikleri aracılığıyla finanse edilmekte. Bazı durumlarda, görsel gazeteciler projelerini yayımlamak için kitlesel fonlama veya bağımsız platformlara yönelmekte. Görsel gazeteciliğe yatırım yapmanın değerini fark edemeyen basın kuruluşları, özellikle haberleri ağırlıklı olarak sosyal medya ve çoklu medya platformlarından tüketen genç izleyiciler üzerinde yankı uyandıran etkileyici, yüksek kaliteli haber görseli üretme şansını kaybedebilir.Görsel gazeteciler, küresel medya ortamında her zamankinden daha önemlidir. Basın kuruluşları dijital çağa uyum sağlamaya devam ettikçe, bu profesyonellerin rolü genişleyerek, dikkat çekmede ve derin duygusal düzeyde yankı uyandıran hikayeler anlatmada merkezi hale gelmiştir. Bazı kuruluşlar görsel gazeteciliği haberlerine tam olarak entegre ederek bu süreçte başarılı olurken, diğerleri ekonomik, siyasi veya altyapısal kısıtlamalar nedeniyle mücadele etmektedir.Sözün sonunda, görsel gazetecilerin etkinliği, basın kurumlarının onlara ne ölçüde yatırım yaptığı ve onları ne kadar desteklediğine bağlıdır. Görüntü ve videolarla dolup taşan bir dünyada, yalnızca görseller değil, aynı zamanda bağlamsal açıdan zengin, etik değerlere uygun ve duygusal olarak etkileyici görsel habercilik sunabilme yeteneği, en iyi basın kurumlarını diğerlerinden ayırmaya devam edecektir. Bu nedenlerle, görsel gazeteciler sadece geleneksel haberciliğin bir tamamlayıcısı değil, gazeteciliğin geleceğinin merkezinde yer almaktadır.
