Yapılan ve yapılacak olan Federasyon Başkanlığı seçimleri aynı düzende devam ediyor.Yapılacak olan bazı seçimlerde güzide şampiyon sporcularımız adaylıklarını açıkladılar.Liyakat tartışmasının yapılmadığı ülkemde, teorik mi pratik mi daha önemli tartışmaları yapılırken sıra şampiyon sporcuların yöneticilik tartışmalarına geldi. Spor geçmişi başarılarla dolu olanların antrenörlükte başarısız olduklarını gördük. Fakat sporcuyken başarılı olamayanların antrenörlükte çok başarılı oldukları bilinmektedir.Sporculukla antrenörlüğün, idarecilik ve yöneticiliğin aynı olmadığı anlaşılmalıdır.Yöneticilerin spor geçmişi önemli olmasına rağmen şart da değildir. Evrensel eğitimle birlikte camiasını adaletli ve liyakatlı yönlendirmesi en önemlisidir.Şampiyon sporcuların aynı başarıyı yöneticilikte gösteremediği örnekleri mevcuttur.Dünya ve Olimpiyat şampiyonu sporcularımızın geçmişi referans alarak girdikleri ve girecekleri federasyon seçimlerinde başarılı olma ihtimali yüksektir.Hele ki siyasi rüzgârı arkalarına aldıkları zaman koltuk cepte gibi görünür.Amaç sadece federasyon başkanlığını ele geçirmek ise istediklerini elde edeceklerdir.Geçmişte olduğu gibi…Koltuğu ele geçirip egolarını tatmin ederek, hırslarını göstererek, şampiyonluklarına güvenerek başaracaklarını düşünüyorlarsa yanılıyorlar.Bizlere yaşattığı şampiyonluklarla gururumuz olan, İstiklal marşımızı gururla okutan, dünyaya adını altın harflerle yazdıran sporcularımızdan bazıları federasyon başkanı olmuştur.Kimi başarısız şekilde hala devam ederken kimileri de camia ile küsüp onları birbirine düşürüp uzaklaşırken başarılı olduklarını, sistemi kurduklarını asla söyleyemezler.Başarılı olsalardı Paris Olimpiyatlarında düştüğümüz duruma üzülmezdik.Her şampiyon gibi her sporcu da kendi camiasında yönetici-başkan olmayı hayal eder.Amaç çıtayı yükseltmek olmalıdır.Sayısız Avrupa dünya ve olimpiyat şampiyonu çıkarmayı hedeflemeliler.Okullarda yetenek yönlendirmesi programıyla sporcu potansiyelini geliştirmeliler.Kendi ekibi gittiğinde sistemin devam etmesini sağlayarak kalıcı çözümler üretmeliler.Sporcu potansiyelini geliştirici sistem yerleştiği zaman başarı durdurulamaz.Sistem federasyonları kendi kendini kontrol edecek, geliştirip yenilenecek hale getirmelidir.Aksi takdirde dünya değil olimpiyat şampiyonları da federasyon başkanı olsa her olimpiyatlardan sonra hüsran yaşanacaktır.Kamunun hiçbir koltuğu şahsa ait değildir ve boşa harcanacak zamanı da yoktur.Adaletli ve liyakatlı olduğumuz zaman her işi başarırız.Gençlerimiz başkanların hırsına yenik düşmesin, giden de aratılmasın.
