Gazetemiz kurucusu Naci Alan’ı dokuzuncu ölüm yıldönümünde saygıyla anıyoruz. Basın camiasında sevilen ve saygı duyulan hem basın camiasının hem de spor camiasının ‘Naci Abisi’ydi. Ölümünün dokuzuncu yılında yakın arkadaşları, sevenleri ve dostları Naci Alan’ı anlattı.
ÖZLEMLE ANIYORUZKıymetli dostumuz Naci Alan’ın aramızdan ayrılışının 9’uncu yıl dönümünde kendisini özlemle anıyoruz…
Naci Alan eşine, dostuna son derece kıymet verir; kendi yemez içmez eşine dostuna yedirir, içirir, elinden geldiğince en iyi şekilde ağırlar, bundan keyif duyardı. Çalışanına bir patron gibi değil, bir ağabey, bir baba gibi sahip çıkar, arkasında dururdu. Yardıma ihtiyacı olanların dar zamanında imkânı ölçüsünde yardımına koşardı…
Bunca zaman kendisini her zaman kıymetli bir dost olarak görmüşümdür. Yüreklerimizde her zaman yokluğunu hissetmeye devam edeceğiz…
Allah rahmet eylesin, mekanı cennet, toprağı bol olsun…
Ali TOPÇU
NACİ PATRONRahmetli kardeşim Naci Alan’la tanışıklığım çok uzun yıllar öncesine kadar gider. Adalet Gazetesi’nde yazı işleri müdürü olarak göreve başladığımda, Naci Alan oradaydı. Gazetenin tüm mali işlerinden sorumluydu. Bu nedenle de gazetedeki adı “Naci Patron”du. Ne zaman paraya sıkışsak, ne zaman sıkıntılı bir işimiz olsa doğrudan gider onun kapısını çalardık.
Koridorun bir ucunda onun, diğer ucunda da benim odam vardı. Yıllarca beraber çalıştık. Bir kez bile bir birimizi üzmedik desem yalan olmaz. Çünkü, ikimizde çok gençtik. Gazetenin İmtiyaz Sahibi Rahmetli Turhan Dilligil’e, hep sorarlarmış. “Sen bu iki gencin nesine güveniyorsun da gazeteyi bunların eline bıraktın.” Çünkü rahmetli Dilligil’den habersiz gazetede sinek bile uçmazdı. Ama, Rahmetli “Naci Patron”, bir günden bir güne gazeteyi ne kağıtsız, ne mürekkepsiz ne de ajanssız bırakmadı. Hayatta olan çok arkadaşımız var. Hepsi de şahittir ki, biz maaşlarımızı “Naci Patron” sayesinde hiç ayın ikisinde almadık. Hep ayın birinde elimize zarfla tutuştururdu.
Hep “patron olasın” diye dua ederdik, oldu da, ama çok kısa süren hayat kavgasında, patronluğu da çok kısa oldu.
Nurlar içinde yat kardeşim. Allahın rahmeti üzerine olsun.
Oktay TAŞ
NACİ ALAN UNUTULMAYACAK BİR İSİMAnayurt Gazetesinin Kurucusu ve Duayen Gazeteci Naci Alan’ın ölüm yıl dönümünde ruhu şad olsun.
Çok değerli abimiz olan Naci Alan Basın camiasında sevilen ve sayılan isimler arasında yer almıştı.
Babacan tavırları ile dikkat çeken Naci Alan örnek bir Gazeteci idi.
Naci Alan’ı her geçen gün saygı ve özlemle anıyoruz.
Ruhu şad olsun seni unutmayacağız.
Gazetecilik yıllarında bana destek veren
Ve benim arkamda duran Naci Abi’yi hiç unutmadım ve unutmayacağım.
Mekânı cennet olsun.
Allah rahmet eylesin…
Murat POLAT
AMATÖR SPORUN ‘NACİ ABİ’SİYDİBir kez daha Allah’tan rahmet diliyorum. Sporu seven, sporun ve sporcunun yanında olan spor dostu bir insandı. Gazetesinde amatör spor haberlerine geniş yer veren ve amatör takımlar arasında düzenlenen ‘Anayurt Gazetesi Futbol Turnuvası’ ile de ‘Amatörün Naci Abisi’ olan, amatör spor ailesi tarafından sevilen bir insandı. Amatör spor için çok büyük emekleri olan çok kıymetli Naci Alan’ı rahmetle anıyoruz.
Murat KANDAZOĞLU
EKMEĞİMİZİ, SUYUMUZU, HAVAMIZI PAYLAŞTIKTanıdığım adam gibi adamlardan birisiydi Naci Alan. Ekmeğimizi, suyumuzu, havamızı çoğu zaman bölüştük. Gazetede patron oldu ama o hiçbir zaman için değişmedi.
İşsiz kalan arkadaşlarımıza sahip çıktı, onlarla hiçbir zaman için “işçi-patron” ilişkisi içinde olmadı.
Bugün dahi Naci Alan gibi gerçek patronların hasreti içindeyiz.
Sonunda… Doğduğu ve aşık olduğu Çorum’da toprağa verildi.
Amatör sporun dostu da olan Naci kardeşimi ölüm yıldönümünde bir kez daha anıyorum. Allah rahmet eylesin.
Güray SOYSAL
NACİ ALAN BEYİN ANISINANaci Alan Bey, ülkemizin sorunları ve çözüm yollarıyla yakından ilgilenen çok değerli bir aydın idi. Bunu sadece sahibi olduğu Anayurt gazetesi içeriğinde değil, ofisinde yaptığımız toplantılardaki vizyonu ve toparlayıcı kişiliğinde de görmek mümkün idi. Beni en çok etkileyen yönü, konulara hakimiyeti ve bilgisi ile çevresinde uyandırdığı saygı idi. Bu özellliği, Naci Bey’in ağırbaşlı ve babacan kişiliği birleştiğinde birlikte aynı ortamda bulunmaktan büyük keyif duyduğunuz ve çok şey öğrendiğiniz yakın bir dost haline geliyordu. Naci Bey’in çok erken vefatı benim için gerçek bir dostun kaybından öte, Türkiye’nin çok ihtiyaç duyduğu bu karanlık dönemde ülkenin aydınlığa çıkışına ışık tututacak tutkulu bir vatanseverin kaybıdır. Onun boşluğunu her zaman hissettiğimi, tek tesellimin onu kısa bir süre için bile olsa tanımış olmamdı. Onu ülkemize çok büyük katkılar vereceği en verimli çağında kaybetmiş olmanın üzüntüsünü hep yaşadığımı belirtmek isterim. Ruhun şad olsun Naci Abi. Sevgili eşine ve oğluna bu vesileyle tekrar sabır dilerim, bu müstesna insan ile her zaman gurur duyacağız.
Prof.Dr.Gökhan ÇAPOĞLU
20. Dönem Ankara Milletvekili
SAYGIYLA ANIYORUMNaci Alan ağabeyim fiziksel olarak aramızdan ayrılalı yıllar olmasına rağmen düşüncemde öyle değil. Gülen yüzüyle, sıcacık bakışıyla kalbimdeki sıcaklığını hiç kaybetmedim.
Zamansız ve erken ölüm iyi insanlar için kullanılır. Naci abi de aramızdan ayrılarak sadece ailesini ve sevdiklerini değil, dokunduğu herkesi üzdüğünü düşünüyorum.
Federasyon başkanlığı seçimlerinde aday olmam ve yazılarımdan dolayı rahatsız olanların Naci abiyi sürekli arayıp engellenmemi istemelerine rağmen bana “doğru bildiğin yoldan ayrılma” diyerek güven vermesi benim için çok anlamlıydı.
Sevdiği ve güvendiği insanlara sınırsız destek olurdu. Anayurt’a mesleki beceri ve disiplin vermesinin yanında, kişilik ve kimlik kazandırmasının önemli olduğunu düşünüyorum.
Anayurt’un siyaset gözetmeksizin ve günübirlik yaşantı-çıkarlardan ziyade kalıcı oluşunun ve örnek duruşunun yaratıcısı Naci Alan’ı rahmetle yad ediyorum.
Feyzullah AYDAŞ
MEKANIN CENNET OLSUN NACİ AMCANedense küçüklüğümden beri gazeteci olma hayalim vardı. Ortaokul ve lisede güzel kompozisyonlar yazardım, dilbilgisi derslerinde başarılıydım.
Üniversite sınavına girdiğimde orta düzeyde bir puan aldım ama Ankara’da gazetecilik ile ilgili bir bölüme girecek yeterlilikte değildi. Ankara dışına da hem anne babamın işi nedeniyle, hemde sağlığım nedeniyle tek başıma gitmem mümkün değildi. Ama, tutturdum gazetecilik diye.
Ailem, beni başka bölümlere ikna etmek için “ sen işletme oku, ileride köşe yazısı yazarsın bir gazetede” dediler.
Neticede, birkaç yıl süren ısrarlarım sonucu teyzemin eşi, çalıştığı ANAYURT gazetesinin sahibi Naci Alan’a benim durumumu söyleyince, Naci Alan “ bir makale yazsın, getir bir bakalım” demiş.
Spora küçüklüğümden beri oldukça ilgim vardı. O nedenle sporla ilgili bir makale yazdım ve eniştemle gönderdim.
Naci Alan okumuş ve “kötü değil, istediği zaman yazsın göndersin yayınlayalım” demiş.
Kendisini teyzemin eşinin yanına gittikçe daha önceden de görürdüm. Babacan birine benzetirdim ama sohbetim yoktu. Yazılarımı yazmaya başladıktan sonra gazeteye gittikce yanına uğrardım, sohbet ederdik. Gerçekten dünya tatlısı, babacan, Ankara basınına çok şeyler katmış ve devamlı üstüne koymaya çalışan, sevgi dolu temiz yüreği olan, her zaman gülümseyen, bilgili ve olaylara iyimser bakan, nazik, saygılı, samimi, insancıl, sağduyulu, alçak gönüllü, gösterişten hoşlanmayan bir insandı. Aslında dünyanın tüm iyi sözlerini yazsam yetmez, hem de buraya sığmaz.
Kısaca, Naci Alan için “insandı” demek yeterlidir.
Mekanın cennet olsun Naci amca.
BARIŞCAN İĞREK
NACİ ALAN RÜZGARLI SOKAK’TA İZ BIRAKAN GAZETECİDİRNaci Alan ile Rüzgarlı Sokak’ın tozlu, topraklı yollarında beraber yürüdüm. Naci Alan ile aynı yıllarda Gazeteciliğe başladık. Ben Barış Gazetesi’nde iken Naci Alan Adalet Gazetesinde göreve başlamıştı. Arkadaşlığımız, dostluğumuz kardeşliğe kadar uzanmıştır.
Naci Alan çeşitli gazetelerde çalıştıktan sonra, tüm sıkıntıları göğüsleyip, Rüzgarlı Sokak’ta gazeteci olarak gazete sahibi olmuştur. Anayurt Gazetesi’ni kurup, ulusal düzeye çıkararak büyük başarı elde etmiştir. Ancak zamansız ölümü bizleri çok üzmüştür. Naci Alan Rüzgarlı Sokak’ta iz bırakan gazetecidir..
Abbas SATIR
RÜZGARLI’NIN SON GAZETECİSİ NACİ ALANGünümüzde pek bilinmese de Ankara basınından Rüzgarlı gazeteciliği olarak sözedilirdi yakın günlere dek. Ankara merkezli günlük ulusal ve yerel gazetelerin yayın merkezleri ve basıldıkları matbaalar, Ulus’ta bulunan Rüzgarlı sokak ve ona açılan Agah Efendi sokakta bulunuyordu. Bu nedenle bu gazetelerde çalışanlara da Rüzgarlı gazetecileri denirdi.
Bir okuldu burası gazetecilikte, bu sokakta genç yaşında, gazeteciliğin her türlü özellikle ekonomik zorluğuyla tanışan ve yaşayanlardan birisi de Naci Alan’dı.
Rüzgarlı’da; gazetelerin kağıtdan dağıtımına ve çalışanların maaşlarına kadar ekonomisi ile genç yaşında tanışan Naci Alan’ın aklında hep bir gazete çıkarmak ve tüm zorlukları aşarak çalışanlarına daha güzel bir meslek yaratmak vardı. Bunu da başardı sonunda ve ulusal dağıtımlı Anayurt gazetesini yaşama geçirdi. Kimsenin yalakası olmadan çıkardığı gazetesinden elde ettiği gelirlerden de kimseye söz etmeden, zorda olan meslek dostlarına elinin elverdiğince yardımlarla destek verdi geri almaksızın.
Rüzgarlı’nın son gazetecisi demem ise Rüzgarlı gazetecilik ruhu ile yayına başlayan son gazete olan Anayurt’u çağdaş bir tasarım (mizampaj) ve içerikle yaşama geçirmesindendir. Şimdilerde basın yayım dünyası için ne Rüzgarlı sokak kaldı, ne de gazetecisi. Naci Alan ise Ankara basınında; bir yayın organının muhasebesinden başlayıp sahipliğine gelen ve kazandığını üleşebilen bir isim olarak yer etti; beklenmedik bir anda genç yaşta başka bir yaşama göç etmesine rağmen.
Rüzgarlı’dan çıkıp yazılı basılı ve görsel medyanın içinde İstanbul’da çalışmalarımı sürdürürken bir süre Alan ile de çalıştım. Gazetesi için çok farklı konularda zorladığım önerilerime bile destek verdi ve tamam yapalım dedi gazetecilik sevgisinden. Benim için bir dosttan öte kardeş, Ankaralı gazeteciler için ise genç yaşına rağmen bir babaydı her konuda. Anayurt gazetesinin yaşaması günümüzde eşinin güvenli ellerinde; demokrat, cumhuriyetci ve Atatürkçü bir çizgide sürdürülüyor. Bu nedenle rahat uyumalısın gittiğin yerde dostum Naci Alan.
Atila Güvenç
