Euro 2024 müsabakalarında Hırvatistan’ı yenmemiz ve İtalya basınında geniş yer almamızın anlamı büyük.İtalya basınının A Milli takımımızı neden övdüğü hiç düşünüldü mü?Bizleri çok sevdiklerinden dolayı olduğunu düşünmüyorum.“Montella tarih yazdı, unutulmayacak bir başlangıç” manşetlerinde kimi övdüğü belli. Manşetlerini Türk milli takımının başarısı değil de Montella’nın başarısı gibi attılar. İtalyanlar için bu başarı çalışma, istikrar ve hatta milliyetçiliğin sonucu değil midir? İtalyanlar futbolda, voleybolda ve birçok branşta milli takımlarımızı ele geçirmişler. Üzülüyorum ama asıl üzülmesi ve isyan etmesi gereken camianın içindekiler olmalı. Bizler bu kadar başarısız, yeteneksiz değiliz ki İtalyan ve diğerlerine muhtaç olalım. Hani Türk milleti zekiydi, çalışkandı… Neden bu hale geldiğimiz sorgulanmalıdır. Birçok özel şirketin CEO su bile yabancılara emanet. Bu hayranlığa şaşıyorum. A Milli Futbol takımımızın Hırvatistan galibiyeti ile büyük avantaj sağladığı görülürken, Her takım gibi bizim takımımızın da inişleri ve çıkışları olması normaldir. Hiç beklemediğimiz yenilgilere ve sürpriz olan galibiyetlere hem üzüldük hem de sevindik. Büyük takımların olağan dışı yenilgileri olsa da sistemleri değiştirilmediği için başarı grafikleri hep yukarı olmuştur. Sadece milli takımlar için değil kulüp, antrenör ve sporcular için de aynı durum geçerlidir. Başarı için istikrar gerekir. Sistemin olmadığı yerde başarı da yoktur. Öncelikle yeteneklerin keşfi ve doğru alana branşa yönlendirilmesi. Yatırım ve eğitimin kısa değil uzun süreye yayılması. Acele etmemek, hırslı olmak, yenilgilerden ve kısa süreli düşmelerden usanmamak. Sadece sporda değil her alanda olduğu gibi çalışmak ve sınırları zorlamak gerek. En önemlisi de toplumun sadece futbola değil tüm spora bakışını değiştirmek gerek. Eğitimin bir bütün olduğunu kabul edip hayat boyu süreceğini bilmek gerekir. Kim gibi İtalyan, Alman, Fransız ve gelişmiş ülkeler gibi…
